De ervaringsverhalen in coronatijd blijven binnenkomen. In deze veldverkenning een bijdrage uit het Maartenhuis. 

“Toen ik een enige tijd geleden het mooie afscheidsverhaal las dat door OlmenEs was geschreven voor hun bewoner wist ik niet dat ons hetzelfde stond te wachten. Maar ook wij hebben op het Maartenhuis op Texel voor het eerst, onverwacht, afscheid moeten nemen van een bewoner.”
“Omdat hij was voorgegaan door een medewerker een half jaar daarvoor konden we met vereende krachten gepaste mooie vormen bedenken om het afscheid in deze ‘gescheiden’ cultuur goed vorm te geven. Het was alsof de Poort al open stond. Onze bewoner lag in de zaal opgebaard en daar werd voor hem gewaakt en het Johannes Evangelie gelezen. Ieder die wilde kon daar samen of met iemand anders in alle rust zitten bij de mooie brandende kaarsen. Er stonden veel zelfgemaakte kaarten en boeketten.”

“Wat het afscheid extra bijzonder maakte was dat de bewoner verbonden was met het Leger des Heils die bij de afscheidsviering een grote rol heeft gespeeld. De vlag over de kist en de banier naast de kist straalden veel kracht uit. Ook was de bewoner zelf verbonden met het begrafenisgebeuren en had hij precies aangegeven hoe hij het wilde. Zo konden we weten dat alle mensen van zijn woonhuis, een paar collega’s van zijn werkplaats buiten het Maartenhuis en vrijwilligers en enkele medewerkers het aantal van 30 toegestane personen waren. Hij was grafdelver geweest en hield erg van de natuur. Daarom wist hij dat er een mooie natuurbegraafplaats is bij Bilthoven. Daar wilde hij begraven worden.”

“De dag voor de begrafenis was er per huis een afscheidsmoment: ieder kon zijn kaarsje in een Hart plaatsen terwijl er liermuziek klonk. De echte viering was een samengaan van het Leger des Heils en onze antroposofische achtergrond. Dat was allebei belangrijk voor deze bewoner en paste als een mantel om hem heen. Op de ochtend van het afscheid stonden alle mensen (met afstand van 1,5 meter!) langs de weg om de bewoner nog een laatste groet te brengen.”

“We merken dat het goed is als we toch met zijn allen zulke belangrijke momenten mogen delen en dat is goed gelukt.”

Christa Bos, muziek, Maartenhuis