“Wat doe je als iemand je belt met de vraag of je een webinar wilt geven over de biografie? Biografie in een uurtje online, wil je dat doen? Dan zeg je nee.”

Aan het woord is Josien de Vries. Zij werd in het kader van de webinars georganiseerd door de Antroposofische Vereniging uitgenodigd om samen met Rinke Visser een ZOOM meeting te verzorgen. En zij zag dat in eerste instantie absoluut niet zitten. “Een goed voorbeeld van een veel voorkomende reactie als het lot op je deur klopt,” zegt Josien. Gelukkig klopte het lot nogmaals bij hen aan. En na rijp beraad – “ hoe zorgen we ervoor dat het levendig en echt blijft?” – namen zij samen deze handschoen op. “We konden geen nee zeggen, Biografiek is tenslotte onze missie en dus voelden we ons ook terecht aangesproken.”

“Het lot manifesteert zich”, zegt de Vries, “niet alleen in grote levensomstandigheden, maar ook in kleine voorvallen. Nee zeggen tegen wat je overkomt noemt zij een heel gebruikelijke, primaire reactie als dit lot ziekte, pijn of ongeluk brengt. Maar het nee zeggen is ook aan de orde in veel kleinere dingen die het lot op je pad brengt. In situaties die iets anders van je vragen dan wat je gewend bent te doen. In situaties die je buiten je comfortzone brengen. Voor je het weet zeg je nee en mis je een kans. Een kans om iets te leren en ontdekken over jezelf.”

Maar toch …..? Zoomen blijft zoomen. Visser ziet aan dit medium een grote beperking. Hij heeft er zijn eigen gedachten over. “Een ontmoeting is een schijnvertoning in ZOOM. Je ontmoet niets, je ziet pixels. Je hebt geen contact. Om een echte ontmoeting te hebben moet je iemand face to face meemaken. Je ruikt en voelt de ander, je ziet kleine spierbeweginkjes in iemands gezicht. Je ervaart de aura van elkaar. Als je zoomt en je kent de mensen waar je mee zoomt uit ‘real life’ dan vul je vanuit je herinnering van die persoon het ‘platte plaatje’ aan. Dat doe je met je etherlichaam, daarmee houd je de persoon op het scherm als het ware levend. Vandaar dat je zoveel energie kwijtraakt in zo’n ZOOM sessie.
En vandaar dat iedereen zo’n enorme behoefte voelt om na afloop naar buiten te gaan.
Nieuwe etherkrachten opdoen, die in de natuur met bakken naar je toe komt.”

Ja, en hoe zit dat dan als je een bijdrage levert aan een webinar, waarin veel mensen deelnemen die je niet kent? Visser is er uitgesproken over: “Als ik een lezing geef, komt iets uit de groep je tegemoet. Dat is de draaggolf voor wat je gaat doen en wat je gaat zeggen. Bij een ZOOM sessie zijn deelnemers buiten mijn aandacht. Ik zie allemaal postzegels op mijn scherm. Er komt geen draaggolf uit. Ze doen er niet toe.”

Zo kwamen Visser en de Vries, dit alles gezegd hebbende, bij het punt: “Ja we gaan het doen! Maar wat gaan we dan doen? ”
“Het moest niet een lang verhaal worden, niet een uur lang volpraten. En ook niet snel nog even iets afraffelen in subgroepjes. Wij zagen er niets in, in groepjes van drie de persoonlijke lotssituatie te laten onderzoeken. Dat doet geen recht aan de delicatesse van het onderwerp. Reflectie vraagt tijd.“

“Zo kwamen we op dit concept. Afwisseling van personen die verschillende dingen doen. Mensen laten nadenken en aan het werk zetten. En vanuit onze eigen ervaring spreken. Ook wij hebben natuurlijk moeite ons lot te accepteren. Ook wij zijn geneigd om nee te zeggen.”

Nu terugkijken naar dit webinar op youtube? https://youtu.be/Vucmw_EvgfE

Visser en de Vries hebben achteraf geen ontevreden gevoel bij hun ZOOM ervaring.
“We hebben gedaan wat we wilden doen, we hebben gedaan wat we kunnen. Met de ruimte die er was zijn we goed omgegaan. Mensen vonden het echt, geen mooipraterij.
En er was een evenwicht tussen de beschouwelijke kant, en de oefeningen.”

Tot slot een boodschap, een boodschap van Rinke Visser over omgaan met je lot.

Als het lot je treft

Als je totaal in de prak zit
En het leven je onderuit gehaald heeft
Dan hoor je soms wel eens in bepaalde kringen
‘Je moet je lot omarmen’.

Maar eer jouw dagelijks ik zover is
Kunnen daar wel tien jaren overheen gaan.
Misschien wel meer.

Het helpt niet als je ‘on terms’ wilt komen met je eigen lot
als je door anderen in vroeg stadium wordt gemaand hier betekenis aan te geven
En je lot als een geschenk te zien.

Mensen, neem de tijd om te janken
Wacht met betekenisgeven tot je eraan toe bent.
Je gewaarwordingsziel is ingedeukt, en vangt de klappen op.
Laat je ziel in jouw tijd en tempo tot proporties komen.

Voordat je in de conditie bent je lot te omarmen, valt er niets te omarmen.
Hoewel verzet tegen jouw omstandigheden op zich geen enkel nut heeft
Kan je jezelf met mildheid toestaan dat je tegen je lot in opstand komt.
En je mee laten voeren in de draaiende kolk.

Dan kom je ergens anders boven.